Niesłabnącym zainteresowaniem cieszą się popularno-naukowe prelekcje organizowane pod szyldem Fotoplastikonu. Tym razem widownia wypełniła się po brzegi, by posłuchać, co interesującego historyk Maciej Błachowicz odnalazł studiując dzieje kaliskiej katedry. W swej opowieści skupił się nie tylko na okolicznościach powstania i rozbudowy świątyni i klasztoru oraz niezwykłej architekturze, ale także na dziejach ludzi, artystów i księży, którzy na krócej lub dłużej związali swe losy z kościołem przy ulicy Kanonickiej.
Kościół św. Mikołaja biskupa jest uważany za najważniejszą i najstarszą świątynię Kalisza. Tradycyjnie za jego fundatorów uważa się księcia Bolesława Pobożnego i jego małżonkę Jolantę. Od czasu założenia kościół, początkowo skromny, był wielokrotnie rozbudowywany i zmieniany wg nowych wzorców i mód. W ten sposób ceglane mury stały się układanką, z której wprawne oko może czytać dzieje architektury aż do początku XX wieku.
Nie mniej interesujące są same zdarzenia, w których kościół dzielił losy miasta – te dobre i te złe. Trudno w to uwierzyć, ale gdyby nie protest kaliszan sprzed dwustu lat, dziś w tym miejscu nie byłoby żadnego kościoła św. Mikołaja, tylko plac targowy. Wiekowa świątynia była już przez Prusaków sprzedana na cegły! A losy obrazu Rubensa, kaplicy Tetmajerowskiej i smutna ceremonia pochówku ukochanej samego Wojciecha Bogusławskiego? To przecież historie nie na jedno spotkanie, ale na całe książki nie tyle naukowe, co sensacyjne. Miało to miejsce jakieś szczęście do postaci nietuzinkowych, choć nie zawsze jednoznacznych. Taką postacią był dumny ksiądz matematyk i ku oburzeniu miasta mason – Józef Przybylski. A ks. Jan Nepomucen Sobczyński, bibliofil i historyk, czy nie był za surowy dla swoich parafian widząc w naszym poczciwym Kaliszu gniazdo rozpusty? Czyżby wszystko zapoczątkował ten średniowieczny proboszcz, który dopuścił się morderstwa, a potem zbiegł z miasta? Jednego można być pewnym – temat pt. „Kaliska Katedra” nie został wyczerpany.
