Tym razem w niedzielne popołudnie Anna Tabaka i Maciej Błachowicz mówili o „Teatralnych tradycjach i ambicjach kaliszan”. Niezwykle interesująco, wzbogacając wykład niezliczoną ilością zdjęć i rysunków, przedstawili ewolucję teatralnego budynku w naszym mieście – od pierwszych miejsc gry wcale nieusytuowanych blisko obecnego placu Bogusławskiego po obecną budowlę, która jest wizytówką Kalisza.
Każde miasto ma swoją listę wartości, na których buduje lokalną mitologię i siłę. Dla kaliszan jedną z nich jest teatr. Od czasu przyjazdu trupy Wojciecha Bogusławskiego (1800 r.) i postawienia pierwszej drewnianej budy scenicznej nad Babinką nic się nie zmieniło. Miejscowa publiczność jest żądna wrażeń kreowanych przez aktorów. W spektakularną moc teatru wierzyła także armia carskich urzędników, która lubiła się chwalić gubernialnym miastem. Ciekawe, że po katastrofie 1914 r., kiedy całe śródmieście leżało w gruzach, mocą tego samego przekazu o teatrze jako najwyższej formie kultury, postanowiliśmy scenę odbudować. Była potrzebna kolejnym elitom władzy, niezależnie od kosztów, które dodatkowo obciążyły municypalny budżet.
Tak więc trzeba się zgodzić, że teatru nad Prosną zawsze oczekiwano. Od zawsze również spierano się o formę i treść przedstawień. A termin tego spotkania i rozmów o teatrze nie był nieprzypadkowy, bowiem w połowie listopada 1936 roku, 80 lat temu, odbyło się inauguracyjne przedstawienie w obecnym gmachu teatru. Gospodarze „Fotoplastikonu” już teraz zapraszają na kolejne spotkanie, które odbędzie się w ostatnią niedzielę stycznia – gościem będzie Makary Górzyński, znawca architektury XIX wieku, w tym również kaliskiego budynku teatralnego.
