Władysław Nadobny z Głogowy koło Raszkowa (1910-1988). Muzykant ze wsi wielkopolskiej, skrzypek, klarnecista i bębnista, budowniczy instrumentów. W 1986 zdobył Złotą Basztę jako solista skrzypek na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym. Mistrz skrzypiec i muzyki tradycyjnej. Urodził się i wychował w Głogowej w rodzinie muzykanckiej. Grał ojciec Jan Nadobny, grali dwaj bracia Józef i Stefan. To z tym drugim najchętniej grywał w kapeli: Władysław na skrzypcach, Stefan na 4-strunnych basach, mimo że to teren silnie dudziarski. Basy zbudował właśnie Władysław. Znajdują się w Muzeum Instrumentów Ludowych w Poznaniu. Nadobny, o dziwo, nie podwiązywał skrzypiec – grając także w składach z dudziarzami i koźlarzami, m.in. Jankowskim czy później z Maciejem Kaczmarkiem pochodzącym ze Śliwna w Zachodniej Wielkopolsce.
Baszta Władysława Nadobnego
Pan Władysław przez dużą część życia widział na jedno oko, drugie stracił w wyniku choroby. Z zawodu był drwalem. Po 1945 roku pracował w spółdzielniach rolnych. Z pasją oddawał się muzykowaniu, które przychodziło mu z łatwością. Ogrywał wszystkie wesela i zabawy wokół Raszkowa. Talent muzyczny z pewnością odziedziczył po przodkach. Historia rodzinna pamięta o dudziarzu Nadobnym z Topoli Wielkiej koło Ostrowa Wielkopolskiego, który wraz ze skrzypkiem Marcinem Sybą muzykowali dla młodego Chopina. Działo się to prawie 200 lat temu w Pałacu Myśliwskim Radziwiłłów w Antoninie. Wizerunki muzykantów sportretowała księżniczka Eliza Radziwiłłówna, podpisując skrzypka i dudziarza z imienia i nazwiska. Opowieści tej można wysłuchać w filmie Małgorzaty Szyszki i Macieja Rychłego „Historia pewnej ryciny”. Czyż to nie piękna tradycja wiejskiego muzykowania?
Oberek, W. Nadobny skrzypce / taśma ze zbiorów Jana Nadobnego, opr. K. Rospondek, A. Gałczyńska
Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu ufundowało w 2020 roku tablicę pamiątkową Władysława Nadobnego. Jest zawieszona na budynku sali wiejskiej w Głogowej.
cdn.
Anna Gałczyńska
