Fotoplastikon. Kalisz od średniowiecznego miasta do bloków z wielkiej płyty-relacja

W większości dotychczasowych Fotoplastikonów bohaterami byli ludzie. Dawni kaliszanie i historie ich życia. W tak przyjętej konwencji Kalisz i jego architektura stanowiły tło do opowieści o „żywym” człowieku z przeszłości. Tym razem, prowadzący – Maciej Błachowicz – chciał odwrócić proporcje i uczynił bohaterem samo miasto, a dokładniej jego urbanistykę i (w mniejszym stopniu) architekturę od średniowiecza, aż po lata 80 XX w. Co było przyczyną założenia grodu na obecnym miejscu? Co zadecydowało o dzisiejszym przebiegu ulic i placów Kalisza? Próba odpowiedzi na to pytanie nie jest łatwa, a opowieść można niestety zmienić w nudną wyliczankę ulic, placów i budynków. Aby tak się nie stało, pomocna nam będzie metafora porównująca miasto do żywego, ciągle przekształcającego się organizmu. Ta przenośnia pozwala tworzyć kolejne – mówimy o narodzinach i obumieraniu miast, samą zaś infrastrukturę porównujemy do narządów wewnętrznych. W takim ujęciu centrum, rynek lub ratusz staje się sercem, a kanalizacja i wodociągi trzewiami miasta. Zobaczyliśmy chwile, gdy Kalisz rozwijał się znakomicie, ale też czasy stagnacji i kompletnej klęski. Na kanwie opowieści zastanawialiśmy się co decyduje o sukcesie miasta i na ile decyzje poszczególnych ludzi mogły mieć wpływ na powodzenie lub upadek. Kalisz jak każde miasto jest zawsze niedokończonym projektem. Na ile działania w jego przestrzeni urbanistyczno – architektonicznej mogą mieć znaczenie dla codziennego życia?

Fragment części pierwszej wykładu (29.09.2019):

Fragment części drugiej (27.10.209):