To była bardzo ciekawa mikstura, w której barok połączył się z folkiem, a do tego talent i skromność duetu Macke-Bornauw w projekcie pt. „Curly Music”.
„Curly Music” (nazwa nawiązująca z przymrużeniem oka do early music, tj. muzyki dawnej) to program, w którym muzyka barokowa jest reinterepretowana przez artystów z Walonii wedle kanonów muzyki tradycyjnej.
Usłyszeliśmy rzadko wykorzystywane w muzyce klasycznej instrumenty o ludowym rodowodzie: musette (rodzaj małych dworskich dud) oraz dudy flamandzkie, na których grała Birgit Bornauw, oraz akordeon diatoniczny i – znany tylko w Walonii – pedał basowy o brzmieniu zbliżonym do akordeonu (Benjamin Macke).
Świeże i niepozbawione dowcipu spojrzenie artystów na muzykę barokową jest w gruncie rzeczy ukłonem w stronę wzajemnych wpływów kultury „wysokiej” i „niskiej” – muzyka dworska wszak niegdyś przenikała się z ludową.
W repertuarze usłyszeliśmy utwory barokowych kompozytorów jak: Haendel, Purcell, Telemann oraz mniej znanych niderlandzkich twórców muzyki tego okresu takich jak Jakob Pieters Beukema czy francuski choreograf D’Aubat Saint-Flour – autor zbioru kontredansów, a także dwudziestowieczne kompozycje nawiązujące do stylistyki epoki.
Muzycy nagrali wspólnie dwa albumy „It’s Baroque to my Ears” (2016) i „Curly Music” (2020), które odniosły duży sukces na europejskim rynku muzycznym.
Artyści wprowadzili słuchaczy w klimat radosny, a zarazem pełen subtelności, łącząc w sobie wirtuozerię, sporą dawkę humoru i wzajemne porozumienie.
Koncert zorganizowany został w ramach XV Festiwal Kultur Europy – Walonia i Bruksela
Fotografowała: Karolina Bazan
