O nas

Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu jest instytucją kultury o 40-letniej tradycji działalności kulturalnej w regionie. W latach 1975-1998 pełniło funkcje instytucji wojewódzkiej, obecnie (decyzją Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 21 września 1998 roku) nadano CKiS w Kaliszu status Instytucji Kultury Samorządu Województwa Wielkopolskiego.

Celami działalności Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu są:

– rozpoznawanie, pobudzanie i zaspokajanie potrzeb kulturalnych mieszkańców regionu,

– wzmocnienie kompetencji kulturowych odbiorców,

– promocja dziedzictwa regionalnego jako ważnego elementu dziedzictwa kulturowego,

– edukacja kulturalna dzieci i młodzieży,

– prezentowanie najnowszych treści i form artystycznych,

– promocja ważnych wydarzeń artystycznych i społecznych,

– inspirowanie i wspomaganie działających w kulturze organizacji pozarządowych.

Przedmiotem działania Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu jest kultura oparta na żywej tradycji – pomiędzy dziedzictwem przeszłości a przyszłością – zrodzoną z indywidualizmu regionalnego Wielkopolski, poszanowania tożsamości a jednocześnie sprzyjająca integracji grup i środowisk w nowej rzeczywistości cywilizacji europejskiej. 

Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu jest nadawcą programu radiowego pod nazwą „Radio Centrum” na częstotliwości 106.4 MHz, na podstawie koncesji nr 487/K/2021-R wydanej przez KRRiT. Nadawca podlega jurysdykcji Rzeczypospolitej Polskiej. Organem właściwym w sprawach radiofonii i telewizji jest Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

CENTRUM KULTURY I SZTUKI – RYS HISTORYCZNY
Budynek przy ul. Łaziennej powstał w 1825 r. według projektu Franciszka Reinsteina. Gmach, pierwotnie mieszczący kaplice i sale musztry dla Korpusu Kadetów, jest jednym ze sztandarowych przykładów klasycyzmu nad Prosną. Jego widok (litografia według rysunku Stanisława Barcikowskiego) znalazł się w pierwszym kaliskim albumie zabytków sztuki (1858 r.).
Korpus, zorganizowany w przebudowanych obiektach kolegium pojezuickiego (wzdłuż ul. Kolegialnej), słynął z wysokiego poziomu nauczania. Placówka założona przez pruskie władze
w końcu XVIII w. miała szkolić przyszłych wojskowych, ale wychowała także wielu patriotów. Za udział kadetów w powstaniu listopadowym szkoła została rozwiązana w 1832 r.
W opuszczonym budynku przy ul. Łaziennej urządzono kaplicę grecko-rosyjską pw. św. Jerzego. Była ona otwarta dla garnizonu carskiego i wyznawców świeckich. Po zmianie funkcji bryłę wyróżniały prawosławne krzyże oraz wieżyczki z cebulastymi hełmami. W byłej Sali musztry organizowano koncerty, bale i przedstawienia teatralne goszczących nad Prosną trup aktorskich. Tutaj można było wysłuchać wirtuozów skrzypiec i fortepianu, zapraszanych przez Kaliskie Towarzystwo Muzyczne (od 1902 r. KTM nie miało własnej siedziby).
Po odzyskaniu niepodległości budynek zajęło wojsko polskie – zasłużony na wojnie z bolszewikami 29 Pułk Strzelców Kaniowskich. Przestała istnieć pułkowa cerkiew; wnętrze zaadoptowano na salę widowiskową i oficerskie kasyno. Kontynuując tradycje, żołnierze zapraszali na koncerty własnej orkiestry. Wojsko wróciło do obiektu jeszcze po II wojnie światowej, aby ostatecznie opuścić mury w 1956 r.
W 1964 r. w gmachu utworzono Kaliski Dom Kultury. Dziesięć lat później, po utworzeniu województwa kaliskiego, popularny „kadek” przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury. Ten ostatni w 1989 r. stał się Centrum Kultury i Sztuki – Instytucją Kultury Samorządu Województwa Wielkopolskiego.
Generalny remont budynku został przeprowadzony w latach 1985-89. Przebudowy wnętrza oraz zmiany wystroju dokonano według projektu architekta Krzysztofa Pasternaka.