Rozmowa z Dorotą Morawiec-Winiarską – autorką wystawy „Figura”
MG: Skąd twoja fascynacja postacią ludzką?
DM-W: Ludzkie ciało jest pierwotnym tematem rzeźby. Dlatego, dla własnej praktyki, podjęłam poszukiwania w obrębie interpretacji postaci ludzkiej. Ciekawi mnie rola ruchu i gestu w kształtowaniu bryły. Duży wpływ miało na mnie zawsze oglądanie katalogów z dziełami przedstawiającymi figury czy portrety. Było to dla mnie ciekawe i inspirujące. Chciałam podobnie badać ten temat. Fascynuje mnie też sam akt tworzenia.
MG: Proszę – opowiedz o Twoim „akcie tworzenia”, o Twoim procesie – jak pracujesz? Jaka jest rola szkicu w Twojej pracy nad rzeźbą? Jak postrzegasz materiał?
DM-W: Rola rysunku w procesie twórczym jest dla mnie ważna. Praca nad rzeźbą zaczyna się od szkicu, który stanowi impulsywny zapis obrazu obecnego w myślach czy obserwacji sytuacji. Poprzez owe „badanie” określam kształt przyszłej rzeźby – kreuję ją, sprawdzam poszczególne części składowe pracy. W trakcie budowania formy przechodzę do rysunku i działa to naprzemienne. Etap końcowy rysunkowych poszukiwań daje spójny obraz przyszłej rzeźby. Prace dwuwymiarowe na papierze mogę określić jako skrzyżowanie rysunku i mapowania. Pracując nad trójwymiarowymi pracami wykorzystuję media kojarzone z rzeźbą klasyczną i modernistyczną, takie jak glina, gips. Obecnie wykonuję trwałe odlewy z gipsu polimerowego i mączki marmurowej a także, okazjonalnie, z brązu, aluminium. Używam też drewna. Stosuję formy styropianowe pokrywane tynkiem i poddawane szlifowaniu. Czasem dosłownie „buduję figury” z części: łączę płaskie elementy z fragmentami rzeźbionymi i mocno szlifowanymi, tworząc wzajemne oddziaływanie owych elementów.
MG: Czy możesz zdradzić swoje plany na przyszłość? zarówno te twórcze (na jakich tematach chcesz się teraz skupić) jak i wystawiennicze – czy planujesz jakieś kolejne ekspozycje?
DM-W: Jestem na etapie szukania informacji na temat modernistycznych rzeźb w przestrzeni publicznej, które można zobaczyć w Europie Środkowej. To staje się bazą do kontemplacji. Trwają prace nad szkicami, rysunkami. Moje rzeźby, które powstaną z tych inspiracji – przybiorą różne skale, to wszystko w zależności od warunków oraz potrzeb. Nowy kierunek w pracy związany jest ze współpracą z galerią sztuki oraz grupą kuratorską Kolektiv 313 i Kolektiv 318, koncentrującą swoje działania na wpływie dziedzictwa architektury XX wieku na design i sztuki wizualne. W roku 2022 prezentowałam swoje prace w Jednostce Mieszkaniowej Le Corbusiera w Marsylii. W ten sposób stworzyłam dialog między swoimi rysunkami, rzeźbami, a liniami budynków oraz estetyką modernistyczną. Kuratorka projektu, Laura Serra, zauważa w moich pracach podobieństwo do wcześniej wspominanych modernistycznych dzieł, dlatego też zaangażowała mnie do projektu, który skupia się na badaniach nad modernistycznymi rzeźbami w przestrzeni publicznej, akcentującego związek rzeźby z architekturą oraz urbanistyką. W przestrzeni Jednostki Mieszkalnej, w listopadzie, w roku 2024, zostanie pokazana szersza wystawa moich prac w odniesieniu do wyżej wspomnianego tematu.
Wystawę można oglądać do 19 listopada 2023.
Rozmawiały: Dorota Morawiec-Winiarska (autorka wystawy FIGURA) oraz Magda Grzybowska (kuratorka wystawy).
